امام صادق علیه السلام رئیس مذهب شیعه است

حجت اسلام روح الله سرمدی کارشناس مسائل دینی و مذهبی در گفتگو با خبرنگار پایگاه تحلیلی خبری مشگین رسا گفت:

امام جعفر صادق (ع) ششمین پیشوای شیعیان جهان که مشهورترین لقب ایشان، صادق است و در سال ۱۱۴ هجری قمری پس از شهادت پدرش در سن ۳۱ سالگی به امامت رسید.

وی افزود: دوران امامت ایشان مصادف با اواخر حکومت بنی‌امیه و اوایل حکومت بنی‌عباس بود، در سال ۱۴۸ هجری قمری منصور دوانیقی به‌وسیله انگوری که آن را به زهر آلوده کرده بود، امام صادق (ع) را مسموم و به شهادت رساند و پیکر پاکش در قبرستان بقیع در کنار قبر پدرش امام محمدباقر (ع) آرام گرفت.

حجت الاسلام سرمدی با اشاره به مهمترین القاب حضرت افزود: امام صادق (ع) القاب زیادی داشت که مهم‌ترین و معروف ترین آنها صادق به معنی راستگو است، از آنجا که امام ششم در گفتار و رفتار راستگو بود لقب صادق را به ایشان داده اند، از دیگر لقب‌های امام جعفرصادق (ع) می‌توان طاهر، صابر و فاضل را نام برد.

وی تصریح کرد: بیشترین احادیث از امام صادق (ع) نقل شده است، اولین علت این امر مربوط به شرایط خاص زمان امامت ایشان و دومین دلیل این است که ایشان از دیگر امامان بیشتر عمر کردند و به همین علت ایشان را شیخ الائمه نیز می‌نامند، همچنین فقه شیعه امامیه که به فقه جعفری نیز مشهور است منصوب به امام جعفر صادق (ع) است، زیرا بخش عمده احکام فقه اسلامی بر طبق مذهب شیعه امامیه از ایشان است و آن اندازه که از آن حضرت نقل شده است از هیچ یک از ائمه نقل نشده است.

حجت اسلام  سرمدی خاطر نشان کرد: امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند هر دعایی که از خدای عزوجل خواسته می‌شود به آسمان راه ندارد و مستجاب نمی‌شود تا اینکه بر محمد و آل محمد صلوات فرستاده شود پس در دعا نزد خداوند بیان ذکر و صلوات از اهمیت بیشتری برخوردار است.

کارشناس مسائل دینی گفت: اختلافات سیاسی و کشمش های بنی امیه و بنی عباس نسیم رحمتی بود که یکباره وزیدن گرفت و امام باقر (ع) و پس از ایشان امام  امام صادق با استفاده از موقعیت به دست آمده به ترسیم چهره روشن آیین پرداختند و با بیان اخبار و احادیث فراوان از انحرافات کاستند و مردم را از گمراهی نجات دادند به گونه ای که مسلمانان به ویژه شیعه امامیه در فکر و عقیده بر این دو امام و خصوصا امام جعفر صادق (ع) اعتماد کرده و بخشی عمده ای از دانش اهل بیت به وسیله انان گسترش یافت وامام صادق با گسترش حوزه علمی خویش دین را زنده کرد و جانی،تازه به کالبد بی رمق دین دمید.

وی در ادامه افزود: عصرامام صادق (ع) به عصر تضارب آرا و عقاید مشهور است چرا که در آن زمان فرقه ها و دسته های متعدد به وجود آمد و آشوب های فکری ،اندیشه های انحرافی و عقاید گوناگون ظاهر گردید به همین جهت بسیاری از طبقات مسلمین در معرفت ذات و صفات خداوند و دیگر اصول اعتقادی و احکام عملی دین و تاویل آیات قران کریم و مسائلی از، قبیل قضا و قدر جبر تفویض, مبدا و معاد وثواب و عقاب دچار شبهه و اختلاف، شدند و به دنبال این شبهات مکتب هایی همچون خوارج، معتزله، متصوفه ،زنادقه، جبریه، شبهه، قصاص، تناسیخه و… پدید، آمد و مذاهب و فرقه های گوناگون به وجود آورد و وجود این انحرافات عقیدتی از، یک سو و فراهم شدن فضای مناسب برای بیان معارف دینی از سوی دیگر  سبب شد تا امام صادق(ع) حرکت عظیمی را برای اعتلای معنوی و دینی مسلمانان آغاز کند که بیان و شرح اصول اعتقادی صحیح، پاسخ به شبهات و سولاتی که از ناحیه مسلمانان و شعیان جلسات درس یا دانشگاه بزرگ جعفریه، تعلیم و تربیت شاگردان متخصص مناظرات علمی امام  جعفرصادق ع بود.

حجت اسلام سرمدی با اشاره به سیره های، اخلاقی و تربیتی امام صادق (ع) پرداخت و گفت: امام بزرگوار از سه حالت خارج نبود یا روزه داشت یا نماز می خواند یا ذکر می گفت.

وی در ادامه افزود: در زمان امام صادق (ع) فضای باز علمی به وجود آمد به گونه ای که مذاهب مختلفی در جامعه ایجاد شده و راه ها و مسلک های گوناگونی طی شد، در چنین شرایطی حضرت صادق (ع) یکی از ارکان بودند و وقتی به امام صادق(ع) و شیعیان امامیه می رسیدند، در رأس آن ها، رهبر آن ها و خط دهنده امامیه و شیعه حضرت صادق(ع) بود و در همه زمینه ها حضرت برای گفتن حرف های فراوانی داشتند و برای اشکال جواب داشت و بهترین موضع گیری ها در میان امت اسلامی در جهات مختلف را امام صادق (ع) عرضه می کردند به این ترتیب ایشان به عنوان یک شاخص در میان امت درآمدند و علامت و مشخصه ممیزه امامیه، در وجود نازنین حضرت صادق (ع) تبلور پیدا کرد و در این برهه تاریخی تا امروزه، ما را جعفری می نامند که حضرت جعفر صادق (ع) از نظر ما به عنوان نماینده پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) قبل و بعد از خودشان معرفی شدند و این مذهب را مذهب جعفری نامیدند.